آنگاه که غرور کسي را له مي‌کني،
آنگاه که کاخ آرزوهاي کسي را ويران مي‌کني،
آنگاه که شمع اميد کسي را خاموش مي‌کني،
آنگاه که بنده اي را ناديده مي‌انگاري ،
آنگاه که حتي گوشت را مي‌بندي تا صداي خرد شدن غرورش را نشنوي،
آنگاه که خدا را مي‌بيني و بنده خدا را ناديده مي‌گيري ،مي‌خواهم بدانم،
دستانت را بسوي کدام آسمان دراز مي‌کني تا براي خوشبختي خودت دعا کني؟
بسوي کدام قبله نماز مي‌گذاري که ديگران نگذارده‌‌اند؟

يــــــــــــــــال كــــــــرج

افسوس که لب انسان ها جزء براي عکاس نمي خندد...

در برابر وحشي ترين تازيانه ها ،
سكوت مردانه و غرور آميز مرد نبايد بشكند.

در برابر هيچ دردي،لب مرد به شكوه نبايد آلوده گردد.

من از ناليدن بيزارم.

سنگين ترين دردها و خشن ترين ضربه هاي آفرينش،

تنها مي توانند مرا به سكوت وادارند.

ناليدن، زاريدن، گله كردن، شكايت، بد است